"Αν ένα παιδί ζει μέσα σε ένα φιλικό περιβάλλον που του δίνει σημασία,
μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη σε αυτό τον κόσμο."
- Maria Montessori
Όταν
μιλάμε για ψυχοθεραπεία, είτε αναφερόμαστε σε ψυχοθεραπεία ενηλίκων είτε σε
ψυχοθεραπεία παιδιών ή εφήβων, εννοούμε τη διαδικασία κατά την οποία γίνεται
προσπάθεια επεξεργασίας και κατανόησης συναισθηματικών και κοινωνικών δυσκολιών
του ατόμου. Παρότι η διαδικασία σε όλες τις ηλικιακές βαθμίδες ακουμπά
σε κοινό έδαφος, υπάρχουν αρκετές διαφορές.
Τα παιδιά
δεν θα εκφράσουν με τον ίδιο τρόπο όπως οι ενήλικες τις δυσκολίες που μπορεί να
αντιμετωπίζουν, σε συναισθηματικό ή/και κοινωνικό επίπεδο. Επομένως, πολλές είναι οι
φορές που καταλήγουν σε μια αίθουσα ψυχοθεραπείας μετά από την
παρατήρηση του συναισθήματος και της συμπεριφοράς από τους οικείους τους. Αυτό
σημαίνει πως σε συνειδητό επίπεδο, το ψυχοθεραπευτικό αίτημα έρχεται μέσω
τρίτου/τρίτων και όχι από το ίδιο το παιδί, χωρίς κάτι τέτοιο να θεωρείται κανόνας. Σε αυτό το σημείο βρίσκεται μια λεπτή διαχωριστική
γραμμή την οποία ο ψυχοθεραπευτής καλείται να επισημάνει. Το αίτημα για
ψυχοθεραπεία ενός παιδιού μπορεί ορισμένες φορές να είναι αίτημα των ίδιων των
γονέων για τρόπους διαχείρισης της συμπεριφοράς και των αντιδράσεων του παιδιού. Η κατάλληλη διαδικασία για την αντιμετώπιση τέτοιων περιπτώσεων είναι γνωστή ως συμβουλευτική γονέων. Για τον παραπάνω λόγο
είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει μια
πρώτη επαφή του ειδικού με τους γονείς, ώστε να καταφέρει να αξιολογήσει το αίτημα και να κατευθύνει τους γονείς ανάλογα. Παρόλα αυτά, η οικογενειακή συμμετοχή, σε περίπτωση ψυχοθεραπείας
παιδιού, είναι ιδιαίτερα σημαντική και, παράλληλα, η συμβουλευτική των γονέων απαραίτητη
για την καλύτερη δυνατή έκβαση της ψυχοθεραπείας. Ο σκοπός της είναι η αναγνώριση, αποδοχή και υποστήριξη των αναγκών του παιδιού.
Η
ψυχοθεραπεία των παιδιών συνίσταται σε συναισθηματικές ή/και κοινωνικές
δυσκολίες, σε σχολική αποτυχία, σε προβλήματα συμπεριφοράς, σε απώλειες και σε
ασθένειες μεταξύ άλλων. Το μέσον μιας ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας
με ένα παιδί πέρα από το λόγο, και μόνο στις περιπτώσεις που αυτός
είναι εφικτός, είναι το παιχνίδι, η ζωγραφική και οι κατασκευές. Η
χρήση των παραπάνω μέσων βοηθά στην έκφραση σκέψεων και συναισθημάτων των
παιδιών. Με αυτό
τον τρόπο από κοινού, ψυχοθεραπευτής και παιδί μπορούν μέσα στη θεραπεία να
εκφράσουν, να επεξεργαστούν και να κατανοήσουν τις δυσκολίες και τα προβλήματα
που βιώνει το παιδί, έτσι ώστε το ίδιο το παιδί να είναι σε θέση να τα διαχειριστεί και να τα επιλύσει
με πιο αποτελεσματικό τρόπο σε επόμενο χρόνο. Οι συνεδρίες διεξάγονται σε
σταθερό πλαίσιο (ώρα και ημέρα), μια φορά την εβδομάδα και διαρκούν 45’.
Η σταθερότητα αυτή βοηθά το παιδί ή τον έφηβο να εμπιστευτεί το θεραπευτή του
και να μοιραστεί μαζί του τις δυσκολίες και τους προβληματισμούς του.
Οι
γονείς είναι ο πυρήνας της πραγματικότητας όπου ζει και μεγαλώνει το παιδί.
Πολλές φορές οι δυσκολίες του παιδιού μπορεί να αποτελέσουν την αφετηρία για να
αντιληφθούν οι γονείς πως οι ίδιοι έχουν ανάγκη από την υποστήριξη και την ενίσχυση
του γονεϊκού τους ρόλου.
Γεωργοπούλου
Χρύσα
Ψυχολόγος, MSc Ψυχικής
Υγείας
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου